Wie is Gerda Visser? Wil je iets over jezelf vertellen?
Ik ben Gerda Visser, ben graag actief bezig en het liefst buiten in de natuur. Sporten doe ik graag, al van jongs af aan. Voor een potje tennis mag je me ’s nachts wakker maken, het lopen van meerdaagse wandeltochten past ook bij mij. Eerlijk gezegd heb ik met hardlopen een soort haat-liefde verhouding. Als de conditie goed is, is het rennen door de bossen heerlijk, maar als de conditie wat minder is dan kan ik nog wel eens aanhikken tegen een training. Gelukkig is er dan altijd wel een groepsmaatje die mij hierover heen helpt!

Hoe lang ben je al lid en wat was de reden dat je je aanmeldde bij de club?
Ik vermoed dat ik een jaar of 6 lid ben van de vereniging. Mijn buurvrouw heeft mij overgehaald om mee te gaan en zodoende ben ik de starterscursus gaan volgen. Door leuke trainers en groepsgenoten ben ik lid geworden!

Hoe is het om lid te zijn van AV Triathlon?
Ik vind Triathlon een fijne vereniging; er wordt geen druk uitgeoefend en de laagdrempelige sfeer maakt dat ik er graag naar toega. Ik heb gemerkt dat een club ook belangrijk is voor de sociale cohesie; verschillende groepen waarbij je kunt aansluiten, het kopje koffie na de training, een kaartje als iemand ziek is… etc… Ik ben ook onder de indruk hoeveel vrijwilligers de club draaiende houden en welke inzet zij tonen. Dit werkt stimulerend.

In welke groep(en) train je en kun je die groep(en) typeren in een paar steekwoorden?
Ik train nu mee in de groep van Paul en Matt. Helaas heb ik de afgelopen 2 maanden niet kunnen trainen vanwege een enkelblessure, maar binnenkort kan ik weer meedoen. De trainers zijn erg enthousiast en daarnaast creatief in deze corona-tijd om de groep aan het lopen te houden. Zij leveren bijzonder veel inzet en dat versterkt een groep.

Waarom ben je vrijwilliger geworden en wat doe je als vrijwilliger voor de club?
Ik had een sabbatical ingelast en dus vrije tijd. Via de nieuwsbrief hoorde ik van RaceRunning
en het initiatief sprak me aan. Wellicht omdat ik een aantal jaren in de (gehandicapten)zorg heb gewerkt en van dichtbij heb meegemaakt dat sporten voor jongeren met een beperking niet altijd vanzelfsprekend is en dit veel inzet vraagt van ouders. Ik heb contact gezocht met Henriëtte Stemerdink en zodoende ben ik aangehaakt bij de commissie RaceRunning. Mijn taak is het ophalen van sponsorgelden om de atletiekaccomodatie toegankelijker te maken met als doel dat jongeren met en zonder beperking samen aan sport doen in de stad waar ze wonen.

Heb je een leuke anekdote /topper die je als vrijwilliger hebt meegemaakt?
Mijn ‘beloning’ als vrijwilliger krijg ik als ik de RaceRunning-atleten zie lachen tijdens de training, ze zie glunderen bij het winnen van een medaille en ouders die een reep chocola geven als een bedankje. Ook binnen de commissie is het contact leuk en over en weer altijd de waardering.

Heb je nog een aanrader voor anderen die nog geen vrijwilliger zijn?
In een maatschappij die individueler wordt, is het belangrijk dat we er ook voor anderen zijn. Met het doen van vrijwilligerswerk kun je een verschil maken en dat is betekenisvol.

Interview door Nel van Loon (vrijwilligerscommissie)