De 48te editie van de Halve marathon van Egmond vond op zondag 8 januari plaats. AV Triathlon-lid en deelnemer Ruud van den Eshof heeft een verslag gemaakt. ‘Afzien op De Bloedweg.’

Wat eraan vooraf ging? Nou, gewoon…11 keer op zondagmorgen vroeg je bed uit om gezellig keuvelend kilometers te maken. Maar dan wel hardlopend. En na afloop koffie, maar dat was niet verplicht. En ook een keertje soep, dat was lekker.

En toen was het er die busdag: hopla naar Egmond. We hadden een bus besteld, en die kwam, met chauffeur. De door ons bestelde bus (royalclass, driedubbeldeks, met ligstoelen, roltrap, stoelverwarming, tv, koelkastje, bediening, fleecedekentjes, ach…je kent het wel…) bleek met pech te staan in Oostenrijk ofzo, in ieder geval een van de Schengen landen.

Busmonter

Maar er was een reservebusje, nou ja..busje..: het busmonster wat voor kwam rijden was lang, dik en lomp en ééndeks. Het ding was zo lang dat het al een hele training was om achterin de bus te komen. René vroeg nog aan de chauffeur: ‘voor 68 personen hè?’, waarop de chauffeur antwoordde: ‘nee, 60’. Ja lieve luisteraars, daar krijgt de organisatie stress van…want wie moet er dan staan of in het gangpad liggen. Na een minuutje hyperen bleek de chauffeur verkeerd gekeken te hebben, de 0 bleek een 8 te zijn. Dat maakt 68 en dat was goed en nadat we onze emoties de vrije loop hadden gelaten, kon iedereen plaats nemen in ‘het monster’.

En waar normaal gesproken leden van (vooral voetbal-)verenigingen met elkaar op de vuist gaan en vuurwerk gooien zaten wij allen lief en vrolijk en vreedzaam babbelend in de bus: de combi Altis, AV Pijnenburg, AV Huizen en AV Triathlon is een voorbeeld voor de hele wereld…

De Bloedweg

En toen hebben we allemaal heerlijk gerend in Egmond en over het strand. En door de duinen. Och, da’s ook nog effe wat: ze hadden beloofd dat het strand strak en hard en aangeharkt was maar dat was aan het begin. Zware criminelen hadden na een stuk strak hard zand de boel omgewoeld. Nou ja, niet huilen, er zijn ergere dingen die je tegenkomt tijdens de Halve van Egmond, bijvoorbeeld ‘De Bloedweg’. Een steile helling die zo steil is dat je bijna achterover slaat. Maar we hebben het allemaal volbracht! Knap hè? En er was ook niemand verdwaald, we gingen weer met een volle bus naar huis. Oh ja, er waren net zoveel dixies als deelnemers, je zal ze leeg moeten scheppen…gatsie…

Volgend jaar weer en dan mag JIJ ook mee…! Met die luxe bus dan hè..