Wil je iets over jezelf vertellen?
Ja, hoor. Geboren en getogen in Maastricht, 1963, dus dit jaar word ik alweer 60. Klinkt oud. Ik heb gestudeerd in Utrecht, Wageningen en Rotterdam, maar ik ben al zo’n 25 jaar woonachtig in Amersfoort, Soesterkwartier. Ik ben getrouwd met Annemiek, we hebben geen kinderen, maar wel een hond. Werkzaam bij GGZ Centraal als stafadviseur beleidsontwikkeling. Daarnaast ben ik druk met mantelzorg (eigen moeder van 97 in een verpleeghuis in Maastricht, mijn schoonmoeder van 84 woont in een verpleeghuis in Maarssen en mijn schoonvader van 87 woont in een verzorgingshuis in Vinkeveen).
Ik heb mijn hele leven gesport, vooral teamsporten (handbal, voetbal) en ik ben dus ook eigenlijk mijn hele leven lid geweest van een sportvereniging.
Hoe lang ben je al lid en wat was de reden dat je je aanmeldde bij de club?
Ik ben (denk ik) zo’n 13 jaar lid. En ik heb me aangemeld toen ik verhuisde van Kattenbroek naar Soesterkwartier. Clubhuis AVT ligt om de hoek en ik kom graag in Birkhoven, Bokkeduinen en Soesterduinen om buiten te zijn en om ‘lekker moe’ te worden. Hardlopen deed ik al een hele tijd, maar in m’n eentje: dat wordt soms saai en daardoor had ik soms ook wat moeite om de discipline erin te houden. Vandaar dat het lopen (op recreatief niveau) in een groep mij aansprak/aanspreekt.
Hoe is het om lid te zijn van AVT?
Ik ben al snel nadat ik in een groep meeliep, gevraagd om ook assistent-trainer te worden. Niet vanwege mijn enorme talent om te lopen of vanwege mijn lichtvoetige looptechniek, maar omdat ik veel babbelde in de groep en de trainer en de groep meehielp bij elkaar te blijven, met de veiligheid, etc. Het was een grote groep en dan maar één trainer in de begeleiding vond ik altijd te weinig, vandaar dat ik dan maar ging ‘helpen’. Ik ben overigens ook 25 jaar trainer geweest bij handbalverenigingen, volwassen- en jeugd teams, dus het zit ook wel in mijn aard om te babbelen en mee te sturen in een groep. Ik ben dus jaren trainer geweest, en bij AVT ben ik vooral de startcursussen, 5km-opbouw en vervolgens niveau 2 groepen gaan begeleiden. Daarnaast ben ik al vrij snel vaste barmedewerker geworden. Gewoon omdat het nodig en leuk is om ook andere leden te ontmoeten en onderdeel te zijn van een vereniging. AVT is voor mij dus vooral een plek om drie dingen te combineren die ik leuk vind: sporten, buiten zijn, en sociaal.
In welke groep(en) train je en kun je die groep(en) typeren?
Helaas, ik train geen enkele groep meer en ik train zelf ook niet meer. Ik ben zo enthousiast geweest om te blijven doorlopen met een ernstige heupblessure tot het moment dat de orthopeed zei: ‘Je moet stoppen met het verder belasten van je gewrichten wil je voorkomen dat zowel je heup als bekken als knie te veel beschadigd raken.’ Ik was vooral een gezelligheidstrainer, iemand die wel iedereen flink aan het bewegen en lopen kreeg, maar ook wel investeerde in plezierig lopen en plezierig samenzijn. Ieder op zijn eigen niveau, iedereen wel uitdagen om de leuke grenzen op te zoeken, en iedereen ook lekker veel andere dingen laten trainen dan alleen hardlopen. Corestability en bootcampachtige trainingen in combinatie met trailrunnen. Lekker afwisselend.
Wat doe je als vrijwilliger en waarom ben je vrijwilliger geworden?
Ik gaf dus jaren op zaterdagochtend (soms op de dinsdagavond of op zondagochtend) training, maar in principe 1x week. Daarnaast zit ik in de vaste barmedewerkersgroep en dan draai je 1x per 10 weken een bardienst op zaterdag. Tegenwoordig ben ik dus geen trainer meer, maar zit ik wel in de Trainerscommissie Hardlopen volwassenen (TC) en van daaruit ben ik ook toegevoegd aan het algemeen bestuur van de vereniging. Best pittig, qua tijdsbesteding. De TC vergadert zo’n 8x per jaar, het bestuur zo’n 12x, en daar tussendoor ben je dan ook nog veel aan het regelen. Meestal wel in de avonduren of op zaterdagochtend.
Vanuit het bestuur heb ik de portefeuille Vrijwilligersbeleid en daar ben ik ook steeds drukker mee. De Vrijwilligerscommissie (VC) bestaat sinds dit jaar eigenlijk nog maar uit één persoon, dus we zijn druk bezig om te kijken hoe we een en ander toch nog georganiseerd krijgen.
Vrijwilliger zijn is leuk, en moet ook leuk zijn, het moet meer energie opleveren dan het kost. Het is leuk om samen met anderen iets voor elkaar te krijgen voor de vereniging, voor de andere leden. Het gevoel van ‘samen’ en ‘het erbij horen’ zijn voor mij de belangrijkste redenen om lid te zijn van een vereniging. Daar hoort ook (tijd) investeren bij. Als ik alleen om het sporten kwam, kon ik ook naar Basic-Fit of iets dergelijks gaan. Juist er samen iets van maken is de toegevoegde waarde.
Heb je een leuke anekdote /topper die je als vrijwilliger hebt meegemaakt?
Grappig genoeg heeft de coronaperiode ook veel leuke verhalen opgeleverd. Samen met mijn loopgroep hebben we 2 jaar lang getracht toch elke week ‘samen’ iets te doen, terwijl dat ‘samen’ vooral bestond uit ‘hetzelfde doen op de zaterdagochtend’ maar wel met hele andere samenstelling van de groep. Soms mochten we maximaal met twee mensen lopen, soms met z’n drieën, met z’n vieren, een tijd met z’n achten. En elke keer verzonnen we toch weer iets waar de lopers voor gingen. Om vervolgens elkaar via de app te berichten hoe het ging en wat we gedaan hadden. Om daarna à deux, à trois, etc. koffie-to-go te drinken bij mij in de voortuin. Uiteindelijk toen de coronamaatregelen afgelopen waren, hebben we nog eenmaal met z’n allen (en dat bleken er veel meer te zijn dan voor de corona) in mijn voortuin koek&zopie geregeld. Iedereen blij dat we zo de corona doorgekomen waren, iedereen blij met het ‘samen buiten bewegen en beleven’. Ik heb veel mensen zo leren kennen. En veel energie teruggekregen van de lol van het samen doen.
Heb je nog een aanrader voor anderen die nog geen vrijwilliger zijn?
Word vrijwilliger, hoe klein de klus ook is, er ligt genoeg, en het is leuk om samen met anderen iets op te bouwen, iets voor elkaar te krijgen. De vereniging wordt daardoor leuker, mooier, etc., maar de vereniging wordt daardoor ook meer van jou.
Stel dat je je taken ooit overdraagt aan een volgende vrijwilliger, welke eigenschappen of kennis moet hij/zij in huis hebben om jouw rol goed te kunnen doen?
Ach, je moet vooral positief ingesteld zijn. Vele handjes maken licht werk, maar ook samen nadenken over iets maakt dat de uitkomst vaak beter is. Ik denk dat er zoveel verschillende vrijwilligersklusjes en -klussen liggen, dat er echt voor iedereen iets is. Sommigen zijn doeners, sommigen zijn organisatoren, sommigen willen veel met andere leden doen, anderen weer dingen voor andere leden doen. We hebben gelukkig mensen die structureel met een klus bezig willen zijn, maar gelukkig ook anderen die weer liever ad hoc dingen doen en/of veel verschillende klussen willen doen. Je moet vooral kijken naar waar wil ik mijn energie insteken en wat kan energie opleveren. En het gevoel willen krijgen dat je ergens onderdeel van uitmaakt en fijn toegevoegde waarde hebt. Zo wordt het ook een een leuke vereniging, waarvan velen na verloop van tijd ook zeggen ‘het voelt als een familie’.