Ruim een week geleden stelde Cees de Vries een ‘woest plan’ voor: “Zullen we in de week van de Eemmeerloop, die niet doorgaat, de loop als duo doen?”

Dit voorstel kon ik niet afslaan en konden we van start. We hebben het onszelf niet moeilijk gemaakt en in vier blokken van 12,5 km gelopen. De start zoals gebruikelijk vanaf Het Spui in Spakenburg over de dijk, langs het gemaal, naar de Stichtse Brug. Onderweg, we liepen zo lekker, het afslagje naar rechts even gemist. “Ach, dat compenseren we wel,” zeiden we.

Voorbij de Stichtse Brug richting windmolens de eerste wissel. Even warm lopen en Cees heeft een mooi tempo. Op het open stuk begon de wind iets op te zetten en dat naar de Utrechtse Brug! We kennen hem, je ziet hem al, maar hij komt niet dichterbij. Martin Bril zou dit fenomeen heel goed kunnen beschrijven. Onverstoorbaar loopt Cees door en als uiteindelijk de brug wordt bereikt ook nog even omhoog! De brug over en voorbij de strandjes mag ik weer.

Dit keer beetje beschut over mooie lanen richting Blaricum. Met navigatie van Cees komen we bij het goede kruispunt en richting Slotweg. Opnieuw mooi buitengebied, we dachten even hier naar links maar op het geprinte lijstje staat rechtdoor. Heel mooie laan, maarje raadt het al, toch te ver. Even de kaart en fietsnummers geraadpleegd en we konden weer. Via tunneltje onder de snelweg komen we weer in de richting. Door Eemnes is de route  weer gevonden, veel om is het niet.

In de polder mag Cees aan de laatste etappe beginnen. En jawel ook hier weer wind, hoe meer naar Spakenburg hoe harder de wind. Met de fiets probeer ik Cees uit de wind te houden terwijl ik zelf van de dijk geblazen wordt! Cees loopt onverstoorbaar door.
Dichterbij gekomen waren we benieuwd naar de afstand. Bij de auto, voorbij de auto, anders nog maar even doorlopen richting dijk. In Spakenburg net voor Het Spui geeft het horloge precies 50km aan!! Tijd 4,39.

Dat hebben we toch maar gedaan. Met een goed gevoel rijden we terug richting Amersfoort. Leuke dag, leuk voor nu, leuk voor later.

Cees de Vries & Hans van Rooijen