Vrijwilligers vormen de basis van onze vereniging. Maandelijks zetten we één van hen in het zonnetje, om onze waardering voor hen te laten zien en andere leden te inspireren ook vrijwilliger te worden. 

Wil je iets over jezelf vertellen?
Ik ben in Sittard geboren, heb in Utrecht Engels gestudeerd en ben na mijn studie in Amersfoort gaan werken. Ik heb er veertig jaar in het voortgezet onderwijs gewerkt en ben inmiddels acht jaar met pensioen.

Hoe lang ben je al lid en wat was de reden dat je je aanmeldde bij de club?
Ik ben 37 jaar lid. Ik had niet veel aan sport gedaan voor die tijd en toen Leo van Kuijk, mijn zwager, voorzitter van een nieuwe vereniging werd die recreatief lopen hoog in het vaandel had, ben ik lid geworden. We dronken toen koffie die door het raam van de caravan van Gerard Smink, medeoprichter van de vereniging, werd uitgeschonken. Ik heb het tot twee halve marathons geschopt, maar een aantal jaren geleden kreeg ik steeds opnieuw kuitklachten. Als ik hersteld was, ging het weer even goed, maar dan kwamen de klachten weer terug. Mijn benen waren ook aan pensioen toe. Toen ben ik gaan nordic walken.

Hoe is het om lid te zijn van AVT?
AVT is een bijzondere vereniging, waar je altijd welkom bent en ook gemakkelijk in verschillende groepen kunt trainen. SBBB, wat staat voor Samen-Bewust-Buiten-Beleven, is een heel goede samenvatting van onze vereniging. En volgend jaar ons veertigjarig jubileum hè!

In welke groep(en) train je en kun je die groep(en) typeren?
Op zaterdag loop ik in de nordic walking groep 2, de iets snellere groep, op woensdag in een gemengde groep 1-2. De groep is heel gevarieerd qua samenstelling, maar heel sociaal en bij elkaar betrokken.

Wat doe je als vrijwilliger en waarom ben je vrijwilliger geworden?
In de tijd van het papieren clubblad heb ik samen met enkele andere leden maandelijks gezorgd voor de distributie van meer dan duizend boekjes. Elke boekje werd gestickerd met de naam van het lid en voor elke wijk/postcode hadden we een bezorger die de bladen die ’s zaterdags niet werden meegenomen, thuis bezorgde. Toen het clubblad ophield te bestaan in de papieren versie heb ik een tijdje niets gedaan en na mijn pensionering heb ik me gemeld voor de functie van secretaris, wat niet zoveel werk zou zijn: haha. Waarom ben ik vrijwilliger geworden? Het woord vereniging zegt het eigenlijk al: samen moet je het doen. En samen is ook erg leuk!

Heb je een leuke anekdote die je als vrijwilliger hebt meegemaakt?
We hebben ook nog een tijdje oude kleren verzameld voor de club (dat was net als oud papier toentertijd een bron van inkomsten). Als we dan een grote hoeveelheid hadden, lag die bij ons voor de deur om in de auto te stouwen. Toen voelden we ons wel een beetje de voddenboer van de buurt.

Heb je nog een aanrader voor anderen die nog geen vrijwilliger zijn?

Er zijn heel veel dingen te doen. Grotere en kleinere dingen: van digitaliseren (help!!) van de vereniging tot koffie schenken op zaterdagmorgen. Meld je aan als je wordt gevraagd. Het is gezellig, je leert nog eens iemand anders kennen en je houdt de vereniging draaiend. Wij zelf eten nu nog elke maand samen met onze hulp bij het stickeren van de clubbladen, hartstikke gezellig!

Stel dat je je taken ooit overdraagt aan een volgende vrijwilliger, welke eigenschappen of kennis moet hij/zij in huis hebben om jouw rol goed te kunnen doen?
Hij of zij moet wel een beetje een Pietje Precies zijn en zich thuis voelen in administratieve klussen. Elke maand vergaderen en soms de club naar buiten vertegenwoordigen.