Alle begin is moeilijk. Voor het lopen van een marathon geldt deze uitdrukking niet. Je gaat naar de website, klikt op inschrijven en vult je gegevens in. Nog even de betaling voldoen en zie daar; inschrijving is bevestigd. Je gaat een marathon lopen! Euforisch is de gedachte om moegestreden met de armen in de lucht de finish lijn op de Coolsingel te passeren, tot groot ontzag van de vele duizenden toeschouwers. Je krijgt het eremetaal om je nek gehangen en neemt de hartelijke felicitaties voor de prestatie in ontvangst. Oh ja, nog wel even trainen.
Sterke spieren
Weloverwegen en er volledig van bewust dat pas na de inschrijving de werkelijke uitdaging begint, meld je je aan voor de titanenstrijd tussen de tijd en de grenzen van het menselijk lichaam. Veertien weken lang, vier keer per week; goed voor in totaal 57 trainingen om de spieren klaar te stomen voor die ene wedstrijd op een vrolijke zondagse lentedag in april. Het moment van pieken, waarop alles op zijn plek moet vallen.
Dagje overslaan
Wilskracht en enig begrip van het thuisfront zijn kernelementen. Twee flodderige A4-tjes zijn in iedere hoek met vier kleurige magneetjes aan de koelkast bevestigd. Het schema is meer dan een leidraad. Het is de onomstreden waarheid. Slagregens, windkracht 10 of een pak sneeuw, allemaal geen excuses. Schema is schema. Vol overgave stap je op de eerste druilerige donderdagavond de duisternis in. Bij een temperatuur van iets boven het vriespunt voelt een flinke regenbui allerminst als een warm bad. Het deert niet, want schema is schema. Bij thuiskomst mag je weer de zwarte marker uit de lade halen om weer een sessie door te strepen.
Hartslag is van levensbelang
Zoveel mensen, zoveel schema’s. Centraal in veel schema’s staan de hartslagzones. De vierde letter van het alfabet wordt een magische, terwijl de achtste letter kans maakt om je favoriet te worden. Door zo structureel op hartslag te trainen leer je echt goed de motor van je lichaam kennen. Naarmate de afstanden en intensiteit van de trainingen toe nemen ga je merken dat je inhoud toeneemt. Je kunt bijvoorbeeld bij eenzelfde hartslag je op een hogere snelheid verplaatsen. Prettig voor de moraal om te weten dat noeste trainingsarbeid tot merkbare verbeteringen leidt.
De weg is lang
Ook al is het maar één keer, de tweeënveertig en een beetje kilometer is geen afstand om te onderschatten. Tenminste, dat zeggen ‘ze’. Ik kan het niet weten, want ik heb de afstand nog nooit eerder overbrugd en zit nu pas op een derde van een schema. Eén ding weet ik al wel. Het is een bijzondere ervaring om zo intensief met een doel en je lichaam bezig te zijn, maar weet waaraan je begint. Ik houd jullie op de hoogte.
Jos Ensing