Als jarenlang sluiten de pupillen en junioren begin oktober bij de clubkampioenschappen het baanseizoen af. Maar vorig jaar verschenen er 3 masters aan de start, waaronder onze Übermaster Ton Duits. Dit jaar steeg het aantal masters al naar 9. Waar gaat dit heen? Nemen de masters de clubkampioenschappen over?
Peter Jansons, trainer van de D-junioren, was vorig jaar de eerste clubkampioen bij de masters. Dit jaar kreeg hij heel wat meer concurrentie. Hij leidde de concurrentie deels ook zelf op, want in de weken vóór de grote dag was hij regelmatig samen met Harry Limburg aan het speerwerpen, kogelstoten en verspringen en bracht zo Harry de fijne kneepjes bij.
Ton Duits (71) op de 100 meter
Ton Duits was er dit jaar opnieuw bij. Hij kwam in de kreukels terug van anderhalve week duwen achter een rolstoel, liet zich behandelen door het hele scala aan peuten, paten en practors, en was net op tijd fit om zijn eigen clubrecord kogelstoten bij de masters 70-74 met 7 centimeter te verbeteren. Ton kreeg concurrentie van zijn zoon Sven, die vóór hem eindigde in het klassement (waarover straks meer).
Triatleet Sander Teeuwisse liep vorig jaar als ouder van twee pupillen rond op de baan en zei verwonderd: “Ik wist niet dat er ook ouwe lullen mochten meedoen. Dan doe ik volgend jaar ook mee!” En inderdaad, hij was er dit jaar bij.
Frank Rutten ruim aan de leiding op de 100 m
Frank Rutten behoorde in de tweede helft van jaren ’90 tot een groepje junioren dat serieus aan baanatletiek deed. Uit die tijd heeft Frank een handtijd van 11,6 op de 100 meter achter zijn naam staan. Later werd het voor deze atleten vooral hardlopen over langere afstanden. Maar eenmaal de magische grens van 35 jaar gepasseerd, waagde Frank zich tot weer op de baan. Met enkele trainingen van zijn broer Sander in de achterzak was Frank direct succesvol: Hij verbeterde maar liefst 3 clubrecords: 100 meter, verspringen en kogelstoten.
JanWillem Nieboer stoot zijn kogel naar 7,90 meter
Voor de eerste atletiekcarrière van JanWillem Nieboer moeten we nog veel verder teruggaan in de verenigingshistorie. In de tweede helft van de jaren ’80 was hij waarschijnlijk de eerste serieuze baanatleet in de toen nog piepjonge vereniging. Zo wierp hij destijds, volgens de overlevering, de speer naar afstanden tegen de 50 meter en werd hij in 1989 clubkampioen bij de mannen senioren. De laatste paar jaar deed JanWillem af en toe een werponderdeel bij een regionale wedstrijd, maar nu waagde hij zich aan het hele scala van 5 onderdelen. Het leverde JanWillem clubrecords op bij het hoogspringen en kogelstoten.
Buiten mededinging deed Carel van der Werf, lid van Phoenix, mee aan de werponderdelen. Hij stootte en wierp zijn kogel en discus naar afstanden waarvan de Triathlonmasters voorlopig alleen nog maar kunnen dromen.
Vooraf stonden deze 8 mannen op de startlijst. Het hadden er nog meer kunnen zijn, wanneer de zliverenmedaillewinnaar van vorig jaar, Joshua Groen, niet verhinderd was geweest en wanneer Hans Rawee niet geblesseerd was geweest.
Ilse Tabak springt over 1,26 meter
Alleen mannen dus? Nee, op de dag zelf verscheen plotseling Ilse Tabak aan de start bij het hoogspringen. In haar nóg jongere jaren was Ilse een gerenommeerd hoogspringster. Ze liet nu zien dat ze het enkele decennia later niet verleerd is. Ilse verbeterde het clubrecord naar 1,26 meter. Bij het NK masters zou ze daarmee dit jaar goud hebben gewonnen in haar leeftijdscategorie!
En toen werd het tijd om het eindklassement op te maken. Dat is bij de masters een hele exercitie. Niet alleen worden de prestaties omgerekend naar punten, maar daarna gaat er nog eens een leeftijdscorrectie overheen, aan de hand van tabellen die wereldwijd worden gebruikt en over de eerlijkheid waarvan masters wereldwijd discussiëren. Zo komen alle masters in één eindklassement terecht.
Peter Jansons, JanWillem Nieboer en Frank Rutten
JanWillem Nieboer mocht als clubkampioen op het bovenste treetje plaatsnemen, Peter Jansons won zilver, Frank Rutten brons.
De baanatletiek was tot enkele jaren geleden nog vrijwel uitsluitend een aangelegenheid van junioren en pupillen, maar dat is snel aan het veranderen. De mannenploeg boekte dit seizoen grote successen in de seniorencompetitie en promoveerde in september naar de tweede divisie. En nu blijken de masters sterk in opkomst. Benieuwd of we volgend jaar het aantal masters bij de clubkampioenschappen met dubbele cijfers kunnen schrijven!
Autheur – Bernard Wouters
Foto’s – Wim Slangewal