Oktober 2013, Kyra mag als D-pupil beginnen bij Trees. Voor ons als gezin een hele nieuwe ervaring, aangezien we allemaal geen ervaring hebben met atletiek.
Al snel ga ik (Eddy) op de zaterdagen mee met de bostraining en vind het prachtig hoe Trees de kinderen op een speelse manier het hardlopen bijbrengt. Zelf heb ik dan nog geen ambities, ik weeg ruim 100kg en heb al moeite de kinderen bij te houden. Marion is op dat moment nog helemaal niet bezig met de vereniging. Dat verandert echter in 2015: tijdens onze zomervakantie in Frankrijk word ik benaderd met de vraag of ik de jeugdcommissie wil gaan voorzitten. Na dit een paar weken in beraad te hebben gehad, stem ik in en start in oktober 2015 als voorzitter van de JC. Marion neemt dan al snel de wachtlijst over en als gezin zitten we ineens tot over onze oren in de vereniging.

Naast het voorzitterschap, ga ik ook samen met Nicole de bostraining verzorgen, eerst voor de B-pupillen en vanaf 2017 de MILA trainingen voor de CD-junioren. 2017 was een druk jaar, veel gesprekken rond Amersfoort Atletiek, die helaas (mijn mening) op niets uitlopen. Dit heeft tot gevolg dat AV Triathlon nu ook voor de AB-junioren zelf de training moet gaan verzorgen. Aangezien we niet erg dik in de trainers zitten en ik zelf ondertussen ook behoorlijk besmet ben geraakt met de diverse technische nummers, besluit ik om samen met Ilse ook deze groep te gaan trainen. Het gevolg hiervan is wel dat ik terugtreed als voorzitter van de JC. Albert neemt deze taak gelukkig van me over.

Marion, die dan ook al een paar jaar aan het trainen is op de donderdagavond en zaterdags in het bos, neemt samen met Karin, Mariska en Gea de organisatie van het clubkampioenschap cross op zich. Ook is ze bezig om met een aantal dames een gezond aanbod samen te stellen voor het clubgebouw. Daarnaast heeft ze voor de prestatiemedaille een andere benadering gevonden, die nog beter aansluit bij de individuele prestaties van de jeugd.

Kyra is intussen A2 pupil en heeft het erg naar haar zin, het verloop in haar groep is klein en ze hebben het erg gezellig met elkaar. Ook helpt ze al een aantal jaren mee bij de wedstrijden van de CD-junioren. (ook voor vrijwilligerswerk geldt; jong geleerd is oud gedaan)

Dan, als bliksem bij een heldere hemel, komt tijdens onze zomervakantie in Zweden (2018), de mogelijkheid voor Marion om te gaan werken in Curaçao. Erg lang hebben we hier niet over na hoeven denken, zo’n kans krijg je immers niet vaak en we besluiten het avontuur aan te gaan.

De clubkampioenschappen baan, waar we alle drie aan meedoen is onze afscheidswedstrijd, zowel Eddy als Kyra worden voor de laatste keer kampioen in hun klasse en laten allebei diverse clubrecords achter. Marion neemt afscheid zonder medaille, maar heeft wel een hele mooie dag gehad met de dames waar ze de laatste maanden mee heeft getraind.

Wij kijken terug op 5 prachtige jaren, waar we samen met de andere vrijwilligers actief hebben kunnen bijdragen aan het sportieve welzijn van onze kinderen. Wij danken alle trainers die de afgelopen jaren Kyra hebben getraind en blijven ook in Curaçao de vereniging en in het bijzonder Kyra’s groep volgen.

Eddy, Marion en Kyra van der Meer