Na een maandenlange voorbereiding, was het zaterdag eindelijk zover: De dag van de clubkampioenschappen is aangebroken. Om 5.30 ging de wekker en na een ontbijtje vertrok ik richting Birkhoven. De dag ervoor hadden we al aardig wat linten gespannen en boomwortels gemarkeerd, dat scheelt weer vandaag! Om 7.30 is iedereen druk rondom ons clubhuis: de laatste linten en bordjes plaatsen, start-finishterrein gereed maken, de muziekinstallatie naar buiten slepen, wedstrijdsecretariaat inrichten en de lunchpakketten voor al onze vrijwilligers maken.

Wat een opkomst!

En dan komen de atleten. De sfeer is ontspannen, er wordt nog een kop koffie gedronken, startnummers opgespeld en warmgelopen. We hadden nooit kunnen bedenken dat de opkomst zo groot zou zijn. Gerekend op 220 inschrijvingen, gehoopt op 250 en uiteindelijk bijna 300 trouwe clubleden aan de start! Grandioos! Alle parcoursposten worden persoonlijk begeleid naar hun plekje, de jury geïnstrueerd, de starter, wedstijdleiding, scheidsrechter en microfonist staan geduldig te wachten tot het begint. Zodra Luc de eerste kreten door de microfoon slaakt, heeft hij alle lachers op zijn hand en straalt het hele gebied in en rondom ons clubhuis rust en ontspanning uit.

Heuvels, zand en modder

Om precies 9.30 klinkt het startschot voor alle volwassen mannen. Sommigen geheel gefocust op wat er komen gaat en een ander zwaaiend naar de camera. 5 minuten later gaan ook de vrouwen van start. Ook de 5 km opbouw-groep is erbij, geweldig! Het parcours is hier en daar best zwaar en wordt ervaren als echte cross met heuvels, zand en modder. Na net iets meer dan 1 uur is iedereen binnen. Bij het wedstrijdsecretariaat wordt druk gerekend om zo snel mogelijk de nummers 1, 2 en 3 van elke categorie aan te kunnen wijzen. Luc kletst ondertussen de tijd vrolijk vol en de atleten trekken wat warms aan. Om 10.45 is de uitslag compleet en kunnen onze clubkampioenen gehuldigd worden. Gefeliciteerd allemaal!

Gelukkig ben ik geen voorfietser

Net iets over 11 uur gaan onze kleine atleten van start. Wat rennen die hard zeg! Ik ben blij dat ik geen voorfietser ben. Over een afstand van 1 of 1,5 km rennen onze pupillen zichzelf de longen uit hun lijf. Over de heuvel, door het zand, langs de bomen en de bosvijver schieten ze als elastiekjes weer terug naar ons clubhuis. Sommigen geheel uitgeput, anderen springend en lachend, komen ze allemaal over de finish, waar ze opgevangen worden door papa, mama, opa of oma. Wat een prestatie!

Luid gejuich

Daarna is het de beurt aan de wat oudere jeugd. Deze lopen een afstand van 2 of 3 km. Luc noemt ze 1 voor 1 bij naam, zodra ze in het gezichtsveld komen van de finish. Onder luid gejuich vinden ook deze atleten allemaal de finish. Ook voor alle categorieën bij de jeugd is een prijsuitreiking, compleet met een echte beker! Jullie ook allemaal gefeliciteerd!

Bos weer schoon

Nadat alle bekers uitgedeeld zijn, kan het opruimen beginnen. Of eigenlijk was het al begonnen, want vlak na de prijsuitreiking was het bos al weer schoon van alle linten en het start-finish terrein alweer grotendeels een gewoon grasveld. Vele handen maken licht werk en dat klopt ook. Binnen een uur was alles weer zoals het was een week voor onze clubkampioenschappen en zo hoort het ook.

Rest mij niks anders dan nogmaals iedereen die dit mede mogelijk gemaakt heeft, een grote pluim te geven! Alle vrijwilligers, Runnersworld, ouders en atleten: Enorm bedankt voor al jullie hulp! Zonder jullie was het nooit gelukt!

Heb ik alleen nog 1 vraag voor Luc: zaten er brokken in jouw erwtensoep?!?

Voor alle uitslagen en de foto’s, klik hier.

Marion van der Meer
organisatie Clubkampioenschappen 2018