Lopers hebben een reputatie voor een heleboel dingen – fanatiek, supergezond, energiek, maar waar ze maar weinig credit voor krijgen is hun aardigheid. Serieus, hardlopers zijn één van de aardigste mensen ooit. En dat allemaal dankzij de eisen en gewoontes van hun sport. Je moet gewoon bevriend raken met één (of gewoon allemaal) en je ziet het vanzelf! Geloof je me niet? Oordeel zelf maar. Dit zijn de feiten:

Ze zijn behulpzaam. Lopers moeten 24/7 eten en drinken, dus ze zullen altijd eten of water bij zich hebben en ze willen altijd wel wat afstaan aan een medeloper die smacht naar een slokje of een hapje.

Ze zijn empathisch. Ze weten hoe het is om pijn te lijden. Denk maar aan al die blessures, verloren teennagels en zware hardloopwedstrijden. Ze hebben het zwaar te verduren gehad en begrijpen daarom letterlijk hoe jij je voelt.

Ze geven goede adviezen. Weet je niet welk pastarecept je moet eten? Of je wilt een nieuwe buurt ontdekken? Of wat voor kleding je aan moet tijdens dat weertype? De kans is groot dat een loper het heeft gegeten, gelopen of geprobeerd.

Ze zijn bescheiden. Als je eenmaal voor een grote groep toeschouwers gestruikeld of gevallen bent of met een rood hoofd over de finish bent gekomen, neem je jezelf niet al te serieus. Hardlopers kennen de waarde van nederigheid en kunnen om zichzelf lachen. Ook scheppen lopers niet op over hun prestaties. Ze weten dat als zij het kunnen, jij het ook kan. Als je maar doorzettingsvermogen hebt, dan kom je er wel.

Ze zijn vrijgevig. Lopers zijn altijd blij om een ​​extra energiereep, smoothierecept, of een routebeschrijving naar het dichtstbijzijnde natuurgebied te delen. Sharing is caring.

Zij zijn aardig. Als je naast een loper staat, zal je snel in contact komen met ze. Waar moet je dan over praten? Hardlopen natuurlijk. Ze zullen alles vertellen over hun laatste wedstrijd, hoe hun trainingsschema eruitziet en wat ze straks gaan eten. Geen doodse stiltes als je met een loper praat.

Ze zijn bemoedigend. Lopers maken deel uit van een gemeenschap waarbij het niet gaat om hoe ver of hoe snel je loopt, maar om het delen en aanmoedigen. Ze juichen elkaar toe en trekken elkaar over die eindstreep. Ze zullen je met alle liefde tips willen geven zodat jij het beste uit jezelf kan halen. Vooral als dat betekent dat ze een nieuw loopmaatje erbij krijgen!

Zij zijn blij. Endorfine. Meer hoef ik niet te zeggen.

Uit de reeks Loopgeleerdheid, door Ruud van den Eshof

Bron: ProRun